Άλλη μια σχολική χρονιά τελείωσε, οι μαθητές έπαιξαν το καθιερωμένο μπουγέλο την τελευταία μέρα και το καλοκαίρι ξεκίνησε. Το καλοκαίρι του παιχνιδιού, της ξεγνοιασιάς και της ξεκούρασης. Πόσο ξέγνοιαστοι πρέπει να είναι οι γονείς; Πόσο ικανοποιημένοι πρέπει να είναι οι εκπαιδευτικοί;
Τη σχολική χρονιά που πέρασε έμελλε να τη σημαδεύσει στο τέλος της ένα γεγονός που άφησε τους πάντες άφωνους και έκπληκτους. Ο θάνατος ενός μαθητή από τα χέρια συμμαθητή του. Εδώ είναι το σημείο που δεν υπάρχουν λόγια και αισθάνεσαι ανήμπορος. Εδώ είναι το σημείο που αρχίζουν τα «γιατί» και τα «πώς».
Αυτό το περιστατικό δεν έγινε μακριά, σε μια άλλη χώρα με διαφορετική κουλτούρα από δική μας. Έγινε μέσα στο σπίτι μας, δίπλα μας. Είναι χρέος κάθε γονέα και κάθε εκπαιδευτικού να προβληματιστεί.
«Η σχέση γονέα-μαθητή-εκπαιδευτικού είναι ένας ζωντανός οργανισμός που έχει ως καρδιά το μαθητή»
Οι γονείς οφείλουν να μάθουν να ακούνε, να αφουγκράζονται και να καταλαβαίνουν τα παιδιά τους. Οφείλουν να τα κάνουν να τους εμπιστεύονται. Όταν υπάρχει ένα πρόβλημα στο μικρόκοσμό τους να έχουν το θάρρος να τους μιλάνε.
«Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό στη σχέση γονέα-παιδιού από την εμπιστοσύνη»
Ένα μικρό πρόβλημα για ένα παιδί, που δεν βρίσκει διέξοδο, υπάρχει η πιθανότητα να διογκωθεί και να το «πνίξει» με τραγικές συνέπειες.
Οι εκπαιδευτικοί είναι οι δεύτεροι γονείς των παιδιών. Περνούν το 1/3 της ημέρας τους μαζί τους. Ένας μαθητής στο χώρο του σχολείου παρέα με τους συμμαθητές του ενεργεί και συμπεριφέρεται διαφορετικά απ΄ότι στο σπίτι και πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί ξέρουν χαρακτηριστικά που δεν γνωρίζουν οι ίδιοι οι γονείς.
«Είναι απαραίτητο οι εκπαιδευτικοί μαζί με τους γονείς να βρίσκονται σε συνεχή, άμεση και έμμεση επαφή και συνεργασία»
Οφείλουν να κάνουν τους μαθητές να φιλτράρουν τα ερεθίσματα και τις πληροφορίες. Οφείλουν να μην αδιαφορούν όσο μικρά και να είναι τα προβλήματά τους. Φυσικά δεν είναι απλή και εύκολη διαδικασία αλλά επίπονη και πολύπλοκη.
Το τρίπτυχο γονέας – μαθητής – εκπαιδευτικός είναι ο κορμός για να μπορέσει ένα παιδί να ανθίσει και να μπορέσει να ενταχθεί ομαλά ως ενήλικας στην κοινωνία του αύριο.
